Als het aan uitgevers van dvd’s,  boeken en cd’s ligt, koop je die media gewoon in de winkel: zo een van steen, met een verkoper achter een toonbank. Echter, sinds Napster downloadt de wereld illegaal. Uitgevers proberen dat tegen te gaan met een techniek die ze Digital Rights Management (DRM) noemen. DRM zorgt ervoor dat je films, boeken en muziek niet kunt kopiëren en slechts beperkt kan luisteren, lezen of kijken. Maar DRM is evil.
Muziek- cd’s werden in de jaren 90 voorzien van DRM tegen kopiëren. Maar de beveiliging zorgde er ook voor dat je je eerlijk gekochte plaat niet meer in je audioradio of computer kon afspelen. Dat zorgde voor zo veel irritatie dat velen er maar een illegaal kopietje bijkochten – om de muziek echt te kunnen luisteren.
Toen consumenten massaal muziek via iTunes gingen kopen, eiste de platenindustrie dat er ook in die nummers DRM zat. Een eerlijk gekocht deuntje kon je alleen afspelen via Apple-apparatuur en niet met een mp3-speler van een ander merk. Dan downloadde je maar een illegaal exemplaar, omdat je die tenminste op al je apparaten kon afspelen.
Met boeken is het niet anders. Een e-book kopen is een crime. Je moet vage software installeren voordat je een vaag e-bookbestand kunt downloaden dat de helft van de tijd niet opent op je computer, tablet of e-bookreader. Dus surft de goedwillende consument maar weer naar The Pirate Bay.

De platenindustrie heeft begrepen dat DRM niet werkt. In de afgelopen jaren zijn ze gestopt met het beveiligen van hun muziek en legaal downloaden neemt op dit moment een enorme vlucht. De boekenindustrie blijkt echter hardleers. Die industrie is zó aartsconservatief dat het de meest bizarre situaties oplevert.

Bibliotheken willen bijvoorbeeld graag e-books uitlenen. Het verschil tussen het verhuren van fysieke boeken en e-books, is dat je maar een beperkt aantal fysieke boeken in je magazijn kunt hebben, ten opzichte van een oneindig aantal e-books. Toch eist de bejaarde uitgeverswereld dat er DRM op leen-e-books zit, waardoor bibliotheken slechts een beperkt aantal boeken per vestiging kunnen verhuren.
Daardoor kan de situatie ontstaan dat alle e-books in een bibliotheek ‘al verhuurd’ zijn, en je moet wachten tot iemand dat ebook ‘weer inlevert’. Leg dat maar eens uit aan een kind dat opgroeit met tabletcomputers: „Sorry mijn zoon, alle e-books van Harry Potter zijn uitgeleend.”

En zo groeit er weer een generatie kinderen op voor wie het veel logischer en eenvoudiger is om media illegaal te downloaden, dan er keurig voor te betalen. En dat is voor een groot deel aan de industrie zelf te wijten.

Bron: Alle e-books uitgeleend, Alexander, NRC Next 27 sept 2011